წვიმა...

აუ დღეს როგორ ჩემი ხასიათის შესაფერისი ამინდია,სასწაუად მიყვარს წვიმა,რაღაც განცდეში ვარ,წვიმის დროს,თანაც მოწყენილი და რაღაც ჩემს ხასიათში ზის,გარეთ გასვლა და სიარული მინდა...მინდა უსასრულოდ..მარტო და რაღაც კაის მოლოდინში...
წვიმა ენერგიას მაძლევს,მავსებს და თნ ამავ დროულასდ მთრგუნავს,მასევდიანებს და მგრუზავს..მგრუზავს ისე საოცრად რომ ჩემი ცხოვრება ერთ დიდი გრუზად გადაიქცევა სადაცაა :(
მაგრამ რაღაც ამის შეგრძნება მსიამოვნებს და სიცოცხლეს მივსებს,ერთდროულად მთრგუნავს,მტანჯავს და მახალისებს და ცხოვრეის აზრს მიბრუნებს..სასწაულია რა პირდაპირ..

p.m.ამ დროს ვიცი ხოლმე და არ სეიმჩნიოთვითომც არაფერი,მხოლოდ წვიმას დააბრალეთ,მისი ბრალია ყველაფერი...

ქვეყნად არავინ იმსახურებს შენს ცრემლებს
და ვინც ნამდვილად იმსახურებს,
ის არასოდეს აგატირებს...

... ჰო...ეს...ზუსტად..

დღეს ღვთისმშობლობაა ...

დღეს ერთ-ერთი უბედნიერესი დღეა ღვთისმშობლობაა,რამხელა სიხარულია ჩემთვი,მე და ღვთისმშობელი ერთ დღეს ვართ დაბადეული,რაღაც სხვანაირი განცდა მაქვს,რაღაც სიხარული და დიდი წტყალობას ვგრძნობ :) რაღაც მიხარია და რა არ ვიცი,ალბათ დღევანდელი დღე..:)

გუშინ საშინლად ვიყავი,რაღაც სასოწარკვეთაში და უიმედობაში ვიყავი,რაღაც საკუთარი თავი მეცოდებოდა და რატო ვერ ვხდები,ხდება ხანდახან:( გუშინ ერთმა თბილმა ადამიანმა იმდენი მელაპარაკა დღევანდელ დღეზე, რომ ულამაზესი და უსაყვარლესი დღე გამითენდა ჩემთვის..:)მადლობა მას,(იმედია რომ წაიკითხავს მიხვდება)არა და ბავშვობიდან არ მიყვარს ჩემი დაბადებისდღე,ღვთოშობლის კი:)
ტაძარში წასვლა მინდა და ღვთისმშობელთან გულიანი ლოცვა მინდა ..მინდა და წავალ...ეხლავე..
დიდ მადლობა ადამიანებო ყველაფრისთვის იმიტომ რომ არსებობთ და იმიტომ რომ ჩემს გულებში ხართ ყველა...და იქნებით ...

ნუთუ მე მჭირს რამე...:(

იმაზე მეტი საშინელება რა გინდა ადამიანს,რომ გრძნო არავის სჭირდები,არავის უყვარხარ და ვერავისგან იღებ იმ სითბოს და სიყვარულს რასაც გასცემ,ისე არავის შეუძლია სიყვარული და გაგება,როგორ შენ(ასე გეუბნებიან ყოველშემთხვევაში)ნუთუ მე მჭირს რამე,ან ჩემშია რაღაც ისეთი...

სიცოცხლე...სიცოცხლე მიხარია...მიხარია რომ ვარსებობ..მ ი ხ ა რ ი ა....ალბათ ვიცოცხლებ...

არასოდეს თქვა არასოდეს..

ყოველთვის,ბავშვობიდან(რაც თავი მახსოვს)წარმოსახვაში მქონდა,რომ რაგაც ოპერაციას ვიკეთებდი კი არადა უნდა გამეკეთებინა:(ჰო...ვიცოდი რომ ოდეზღაც საოპერაციო მაგიდაზე უნდა დავწოლილიყავი და გადასხმები...კათეტერი...და რაღაც ამნაირები უნდა მკეტებოდა,ვიცოდი როგორ ფერდაკარგული უნდა ვწოლილიყავი,წარმომედგინა ყველაფერი დეტალურად და ვგრძნოობი რომ ასეთ სიტუაციაში უნდა ოდეზგაც ვყოფილიყავი:(რაოდენ სამცუხაროდაც არ უნდა იყოს ეს ფაქტი რეალში მართლა ამიხდება სულ ცოტახანში:(ხო ...მომიწევს,ფრეამინაციში,ცოტახნით,მაგრამ მაინც დროებით დაწოლა და ამ ყველაფრის ასრულება(რაც ბავშვოიდან გული მიგრძნობდა)
..დგეს კი რაგაც სიცხე მაქვს,რატო არ ვიცინეტა ოპერაციასთან რამე კონტქტშია?არ ვიცი არ ვიცი,ფაქტია,რომ ცუდად ვარ:(
..არასოდეს თქვა არასოდეს,არავინ იცის ვის რა ელოდება და ვინ რა სიტუაციაში რას იზავს:(
ხო აი ეს მონდოდა მეთქვარაგაც გული მონდა მოვიოხო...მძიმედ მაწევს:(